Η τέχνη της κατασκευής χαλιών εισήχθη στην Ινδία, πιθανώς από τον μεγάλο μεγιστάνα Akbar (1556-1605), ο οποίος έφερε Πέρσες υφαντές μαζί με έμπειρους καλλιτέχνες με σχέδια κυρίως για την παραγωγή χαλιών για το παλάτι του. Κατά τον 16ο, 17ο και 18ο αιώνα ύφαιναν εδώ πολλά εκλεκτά χαλιά από το καλύτερο μαλλί προβάτου και μετάξι, με περσικά σχέδια. Η ποιότητα βυθίστηκε κατά τον 19ο αιώνα και μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, εκτός από κάποιες μικρότερες παραγωγές στις πόλεις Σριναγκάρ, Αμριτσάρ και Άγκρα. Μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας το 1947, η εμπορική παραγωγή είχε μια εκ νέου αφύπνιση. Ακόμα κι αν οι περισσότεροι από τους υφαντές μετακόμισαν στο Πακιστάν, άρχισαν να λειτουργούν ξανά χάρη στη συγκέντρωση στην εκπαίδευση των νέων, ανδρών και γυναικών.